Gece Esen Rüzgar

Hastanenin kafesine doğru giderken rüzgarı görmemle yolumu değiştirmem bir oldu. Beni gördüğünde koşarak yanıma geldi ve kolumu tutarak sırtımın soğuk duvara değmesine neden oldu.
"Neden benden kaçıyorsun?"
"Senden kaçmıyorum. Sevginden kaçıyorum."
"Yağmur gibi seviyorum seni. Kaçman imkansız."
Omuz silktim "Olmadı bir mağazaya girer yağmurun durmasını beklerim."
"Boşuna bekleme. O yağmur hiç durmicak."