Aynanın karşısında durmuş öylece kendime bakıyordum.Yorgun bedenim, terlemiş kahve saçlarımla bütünleşmişti.Anılarım gözümün önünden geçerken yorgun bedenime izler bırakıyor, beni hançerleyip öyle gidiyordu.Elle tutulur bir yanı yoktu yaşadıklarımın,yavaşça ölüyordum.
Beni halden kurtaracak adam ise ilahi bir güzelliğe sahipti.Ölmeye değecek güzellikteydi, o çok özeldi. Elini bana uzatıyor ve yardım ediyordu.Peki ben bunu yapabilir miydim?
-Tüm hakları Yalın'ın mavilerinde saklıdır-