Son anda yetiştim ve onunkilerin yanında küçük kalan ellerimle elini tuttum. Kulağına yaklaşarak usulca zamanım az bekletme dedim. Gitti ve hala bekliyorum. En umutsuz olduğum anda karsıma çıkan adam, en zor zamanlarımda yanımda değildi . Onun için yıktığım duvarlarımın altında kalmıştım. Ya bu enkazda ölecek yada bana uzatılan yabancı eli tutup sağ kurtulacaktım. Hayat her zaman birşeyleri seçmeme fırsat verilmemişti ama sanırım en büyük kararımı şimdi verecektim. Seçeneklerimin biri doğru diğeri yanlıştı. Yine devamlı yaptığım gibi yanlış beni kendine çekecekti. Ama bu yanlışa tüm doğrularımla kendimi teslim edecek ve tek yanlışın bütün doğrularımı silmesine izin verecektim.