ömür boyu benim ol istiyorum; ama sadece sevgilim olma. Yeri geldiğinde abla diyebileyim sana,
yeri geldiğinde anne, yeri geldiğinde kızım, yeri geldiğinde en yakın arkadaşım. Sadece baş başa değil,
arkadaşlarımızla buluştuğumuzda biraz geçtikten sonra beni o ortamdan kaçırmak isteyen bir eş mesela,
kaçamak bakışlar at bana, konuşurken gözlerimin içine kaysın gözlerin.
bana takılsın ortamda sinir eden beni deli eden bir eş. Sonra yanıma gelip tek kolu atsın omzuma,
çeksin kendine ''şaka yaptım dino'' desin gözlerinin içi gülerek. Sonra sadece bir yerde oturup,
bir şeyler içmeyelim, sadece sinemaya gitmeyelim. Kartopu oynayalım parmaklarımız soğuktan uyuşana kadar,
kahkaha atalım yağan karların altında, yağmurda yürüyelim, koşalım. Yağmurda kovalasın beni.
Sonra bıkana kadar öpsün, nefes aldırmadan. İçimize kadar ıslanalım.Hep değil, şımartsın arada bir beni.
Ben ağlayınca dursun dünya onun için. Ellerim titreyerek ''kötüyüm'' diye mesaj attığımda sadece ''noldu?'' demesin,
normal biri gibi. Arasın, dinlesin. Yanında ağladığımda susturmasın, ağlayıp rahatlamamı sağlasın.(yav ben genelde ağlamam ama bazen kendimi tutamam ağlarım)
Onunlayken dursun zaman.
Utanma, çekinme olmasın. ''Yoruldum'' dediğimde hop diye sarılsın bana sokağın ortasında. ''Bırak biri görecek'' dediğimde gülüp ''Görmeeeez'' desin.
Sonra zorla öpeyim :D Dine mi. Yine gülsün o sıcacık gülüşüyle ısıtsın içimi. Sonra öğlen uyuyalım aynı yatakta o düz yatsın, ben sarılayım ona.
Baksın, gülsün yine hayaller kuralım. Sonra sırf bir kızla konuştum diye bağırsın saatlerce telefonda. Onu kızdırdığımda kolumdan tutup gidiyoruz diyebilsin.
Sahiplensin, benimsesin beni. Ayrı olan bir şey olmasın hayatımızda, ayrı ayrı 2 vücut ama tek bir ruh olalım.
O telefonunu çantamda unutsun. Günlerce bende kalsın, ona öyle güveneyim ki bir kere aç