A QuickMe Production
presents
TRUST me,
i you.
A work of Kharla Jane Griño
❤PROLOGUE❤
Paano ba ang magtiwala kung mismong nag iisang taong pinagkakatiwalaan mo ang nanakit at sinira ang buong buhay mo?
Paano ka magtitiwala ulit kung minsan sa buhay mo ay nagtiwala ka't lumuha lamang sa huli?
Ang pagmamahal ay may kalakip na tiwala. Magmamahal ka pa ba kung mismong tiwala mo ang isasakripisyo mo?
Magmamahal ka ba kung alam mong maaaring masaktan ka lamang sa huli?
Bubuksan mo ba ulit ang puso mo para magtiwala?
Handa kabang masaktan at lumuhang multi?
O magtatago ka sa dilim ng nakaraan?
Dahil sa nasirang tiwala, nagbago buong buhay mo.
Dahil sa nasirang tiwala, nawala lahat ng bagay na pinapahalagahan mo.
Dahil sa nasirang tiwala, natakot ka sa iba at sa sarili mo.
Dahil sa nasirang tiwala, nagtago ka sa dilim ng mahabang panahon.
Magtitiwala ka ba ulit kahit maaaring maulit ang lahat.
Magsasakripisyo kaba para sa pagmamahal?
------
*HI guys, sorry ha? Masyadong lame young intro. Hehe (budlay kaya mag imagine) haha pero sana suportahan niyo parin. I'll do my best and the very best para gawing interesting young flow nung story. Pasensya na sa mga errors. Hehe ano kasi, first work ko to. So please support, papa salvage ko ang Hindi. HAHA BTW, 70% reader ako, kaya pasensya sa 30% writer. Haha sinasapian kasi ako pag ganito. HAHAHA
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.