Karanlık; insanların ruhu ve zihnini kaplayan bir örtü gibidir. Bazıları kalbi daha fazla kirlenmesin diye usulca örter kara çarşafı duygularının üzerine. Ama elbet bir gün geri dönülmek üzere örtülmüştür o karanlık çarşaf ve geri dönüş ne daha saftır ne de öncekinden daha iyi. Biliyordum ki, benim gözlerim karanlığı aydınlatıyordu. --- Borusara fanfiction. (Sasusaku da olacak)