KAÇIK

Hızlı bir şekilde yürümeye başladım.Yağmur olduğu için göz yaşlarım yüzümde belli olmuyordu.

"Melis dur!"diye haykırdı.Durmadım, adımlarını biraz daha hızlandırdım. Birden kolumu tutup beni kendine hızlıca döndürdü.

"Sana dur demiştim!"dedi sinirli sesiyle.Kolumu sertçe çektim.Göz yaşlarım daha çok dökülmeye başladı.

"Anlamıyor musun?Seni,senin istediğin gibi sevemem.Senin istediğin gibi bir aile veremem.Senin istediğin mutluluğu veremem.Kirliyim ben.Dövüldüm,kırıldım,kandırıldım,tecavüze uğradım,bir sürü insan öldürdüm.Ama sen...Sen temizsin.Kalbin temiz.Benimle kalmaya devam edersen seni de kirletirim ve ben buna dayanamam."Yere çöktüm.Birden beni ayağa kaldırıp sarıldı.Sarılışına ilk kez karşılık verdim.Kulağıma şu sözleri fısıldayınca şaşırdım;

"Sen,benim istediğim sevgiyi veremezsin,çünkü daha fazlasını veriyorsun.Sen,istediğim mutluluğu veremezsin çünkü daha fazlasını veriyorsun.Sen bana hep böyle sarıl,dünyanın en piç insanı bile olurum.Yeterki benimle ol..."