Ormanın derinliklerinde, yosun tutmuş bir kulübede yaşamaya karar verdim. Göl kenarı, huzur kıyısı, odundan bir ev ve odundan bir dostluk. Benimle aynı kaderi paylaşan biriyle dost oldum. Kaderlerimiz hiç çelişmedi. Aynı anda aynı yerdeydik. Ona hiç yan gözle bakmadım. Ama benim hiç aşkım olmayacak mıydı? Sanırım o, benim için aşk da olurdu, dost da. Annem, babam, onlar da mı olmayacaktı? O benim için ebeveyn banyolu yatakodasının efsanevi karakterleri de olurdu. Ben onsuz olmazdım. Ama o bensiz olur muydu? Bal gibi de olurdu işte. Ben onun için bir hiçtim. Hiç miydim?