Bir Yalan..

Evet İlk hikayem bu olacak sanırım hikayeden çok günlük gibi düşünebilirsiniz aslında ben hayatımı hep bir deftere yazdım sonrasında yakıp kül olmasını istedim ancak bütün bu şeyler içimde kaldı kimilerine göre saçmadır kimilerine göre anlamlı yakmamın nedeni ise şuydu; Benim hayatım bir yalan evet ben bir yalancıyım yalana alışalı uzun zaman oldu bilmiyorum insan alışıyor ve öyle bir şekilde yalan söylemeye başlıyorsunuz ki gerçekten bazen düşünmeye başlıyorsunuz lan doğruyumu söyledim o kadar inandırıcı oluyor ki.. ben hiç birzaman düzgün bi aşk hayatı yaşamadım çoğu kişi kendi acısını en büyük sanır ama herkesin acısı kendine yaşamadan bilinmez hayatımda tek bi kadına aşık oldum oda aldattı beni ondan sonra kiminle evlilik hayali kurmaya çabalasam bile boştu ben ona aşıktım kalbimi söktü götürdü.. Bilmiyorum belki çok abazaydım belki çok hatalarım vardı çok küfür ederdim ama haketmedim beni hem aldatan hemde terkeden bu kadın beni bırakıp giderken benden hem birçok şey çaldı hemde birçok şey bıraktı kalbimi söktü belki ama insaf duygusunu bıraktı aşık olma yeteneğime aldı belki ama hayata yaşama amacı sundu tekrar onu geri kazanmak için yaşacaktım belki benim depresif olmama neden oldu ama bana küfürden zinadan vsden uzak bir yaşam sundu eğer ben o kız ile devam etseydim belkide hayatımın en kötü hatalarından birini yapacaktım ancak o kız bana beni terk ederken doğru yolu gösterdi bilmiyorum insanlar ne düşünür bu konuda ama bence bu olay böyle ama en çok üzüldüğüm şey ise benden ağlama yetimi götürmesiydi ben 4.sınıftan beridir ağlıyamıyorum istersen ağzıma sıç kır belimi genede ağlıyamıyorum bilmiyorum acıya dayanıklılık mı dersin ne dersen de ancak bende tek bir açıklaması var kalbim artık yok..