Özlemler vardır yüreğinde. Sevgiyi, gülümsemeyi, biraz olsun geçmişini özlersin. Eskiden sevilirdin, gülümserdin en azından. İçinde bir boşluk vardı o zamanlar. Şimdi o küçümsediğin boşluk yüreğinde kapkara kocaman bir boşluk oldu. Hani yaralanınca kanını durdurmaya çalışırsın tüm gücünle. Sonra durduramazsın o kanı. Ve yavaş yavaş kapatırsın gözlerini. Sen de ölüme mahkum olursun. Sende bu deliği kapatmaya çalışıyorsun. Ama kapatmaya çalıştıkça daha da büyüyor karanlık delik. Artık yavaş yavaş içine çekmeye başladı seni. Ellerin kayıyor artık. Boşluğun tutunacak yeri kalmadı. Eğer o boşluğu doldurmak istiyorsan farklı bir pencereyle bak dünyaya...