İLK HEYECAN

Hava dışarı çıkılamayacak kadar soğuk. Etraf sarı yaprak dolu. Ama yüreğim çok sıcak. Sanki birazdan alev topu olacak. Bu küçük evi yakacak.
Yarın okula başlayacağım , bunu düşündükçe içim içime sığmıyor Annemin dediğine göre okulda bize ilk alfabeyi öğreteceklermiş. Ben zaten öğrenmiştim. Akşam yatağıma gittiğimde sevinçten elim ayağım titriyordu. Annem Derin yarın okul var uymalısın dedi. Ama uyuyamıyordum ki. Napiyim çok sabırsızlanıyordum...Akşam nasılsa uymuşum. Kalktığında o kadar mutluydum ki anlatamam. Kuşlar sanki Derin bugün okulun ilk günü kalk, diyordu. Ay ne güzel bir duyguymuş. Birazdan heyecandan bayılacağım diye düşünüyordum. Çünkü kalbim küt küt atıyordu. Babam hadi kızım hazırlan seni ben bırakayım , dedi. Hemen sarı saçlarıma annem kurdel taktı , formamı giydim ve mutfağa gidip kahvaltı yaptım. Babam da hazırdı. Kahvaltı bitince ayakkabımın bağcıklarını bağlayıp okula tamamen hazır oldum. Babam benim çantamı aldım o sevinçle nasıl arabaya binip gittiğimizi anlamadım