Gecələrimin qonağı

Keçəcəyini düşünmüşdüm. Əvvəlki kimi ola biləcəyimi sanmışdım. Xoşbəxtəm.. Yəni bəlkədə belə olduğunu sanıram. Gün ərzində gülürəm. Hətda bəzən heç olmadığım qədər yaxşı oluram. Amma bir anda, ağlıma gəlirsən.. O an.! Dəhşət verici bir şeydir. Yaxşı olduğum bir anda gözlərimi bir yerə zilləyib uzun-uzun fikirləşirəm. Yəni mən doğurdanda indi yaxşıyam ? Yoxsa bu mənim xoşbəxtlik oyunumdur ? Ehh.. Mən heç özümü bu qədər get-gəldə görməmişdim. Bu necə duyğudur anlaya bilməzsiniz.. Hər keçən dəqiqə dahada çökürəm. Nəfəs ala bilmirəm. Hər dəfə gözümün önündən keçməsi.. Allahım səbr ver mənə..Ürəyimdəki bu şüşə qırıntıları məni bir gün öldürəcək.. Və onda Sən də ədəbiyyən məhv olacan.. Mən də..