Gülmek ne kazandırırdı insana? Onun kitabında hiçbirşey... Gülmek sadece yüzdeki birkaç lanet kasın hareket etmesi sonucu oluşan yapmacık olaydı. Gülmek bir başkasının kalbine ardı arkası kesilmeyen umutlar vaadetmekti. Ve umut peşinde daimi acı getirirdi. Hiçbir zaman mutluluk getirmemişti zaten. Mutluluk onun için annesinin gülüşüydü. Mutluluk sıcacık bir sarılmaya her zaman hazır bekleyen bir çift koldu. Mutluluk annesiydi onun. Ama hiç geri dönmeyecek annesi... Geride sadece acıyı bırakıp küçük bir kızın umutlarıyla yok olan annesi. Ama onun da bilmediği şeyler vardı. Hayat bir teraziydi. Bir ucunda mutluluk bir ucunda acıyı tutan bir terazi. Acı elbet bitecekti, önemli olan acıyla harmanlanmış bir kalbi mutluluğa alıştırmaktı...Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang