İnsanlar Şanslı ve de Şanssız olarak ikiye ayrılır , ama ben bu iki grupdan da olduğumu düşünmüyorum. Hayata eksiden başlamıştım. Daha doğmamış bir dölken kaderime yazılmış bir şanssızlıkla. Hiç doğmamış olmayı dilerdim. En azından doğarken hayattaki en büyük varlığım olan kişinin katili olmazdım. Hayat o kadar değişikki insana en ummayacağı şeyleri bile yaptırmaya çekiyor. Mesela sırf babamın beni umursamayan tavırlarını yok edebilmeye çalışırken bile kendim olmaktan vazgeçmistim. Hayatın bir diğer değişikliği ise belkide beni hiç ihtimal bile veremeyeceğim birine bağlamasıydı. O cool ve çok yakışıklıydı , pek konuşmazdı fakat tüm kızları etrafına toplayan bir çekiciliği vardı. Bense güzel olduğumu bildiğim halde elimden geldiğince dağınık görünmeye çalışan asosyalin biriydim.Hem güçlüydüm hemde korkağın biri. Tuhaf biliyorum ama ben bile kendimden beklemediğim bir cesaretle ona sormuştum bu soruyu'Bana Erkek Olmayı Öğretir Misin?'All Rights Reserved
1 part