KARANLIĞIN EFSANESİ #Wattys2017

Oturduğum yerden kalktım. Yanına oturdum. Ellerim sıcak ellerine dokunmuş ardından saçmaladığımı düşünmüş çekmiştim. Duruşunu bozmadan ellerimi seri bir hareketle kapmış. Avucunun içine hapsetmişti. İçime tamda kalbime doğru sıcak bir şeylerin akması doğru muydu ?' Heyecandan parmak uçlarımın üşüdüğünü hissediyordum. Benim kaskatı kesileceğim bir hareket yapmıştı. Geriye yaslanmış avucunun içindeki elimi dudaklarına götürüp öldürücü vuruşu yapmış öpmüştü. Bu kadarı benim için fazlaydı. Panikle ellerimi çekip ayağa kalkmıştım. Kıpkırmızı olan yüzüme soğuk parmaklarımı koydum . Hala çok sıcak. Karşı tarafa geçmek için adım attığım anda kolumdan çekmiş yamacına saklamıştı beni. Bir bütün gibiydik. Başımı göğsüne yasladı.

....

Yaptığını anlamadığımdan ağzımdan mırıltılı sesler çıkmıştı. Gülümsedi. Ardından ceketi kollarımdan geçirdi. Kendimi çocuk gibi hissediyordum. Kendimde giyebilirdim. Fermuara yetişmek için eğildi. Yüzünü daha net görebiliyordum. O eşsiz kokusu dahada etrafa yayılmıştı. Yüzünü görmeden bu kokuyla onu tanırdım. Fermuarı boğazıma kadar çekmişti. Biraz aşağı indirdim. Nefes alamıyordum. Tekrar yukarı kaldırdı. Uyuz. Kapşonuda başıma geçirmişti. Etrafımı göremiyordum. Sadece önümü görebiliyordum.

"Ben bunu giymek istemiyorum."

"Çok dikkat çekiyorsun."

"Bu şekilde daha çok dikkat çekeceğim. "

Kolları çok uzundu. Penguen gibi dolaşıyordum.

....

Bize doğru ilerliyor sesli sesli konuşuyordu.

"Bu kızda kim dostum. Yüzü de gözükmüyor "

Dacian ile dostça sarılmışlardı. Ardından yüzümü görmek için yanıma yaklaşmıştı. Geri adım attım. Elini kapşonumu çekmek icin uzatmıştı. Başka bir el onu tutmuş geri çekmişti.

"Uzak dur Jack!"

Dacian'ın sesi sertti. Arkadaşı kahkaha attı. Çok korkunç gülüyordu.