O etrafına renkler saçarken,
Ben siyahın içinde boğuluyordum.
O arkadaş çevresinde eğlenirken,
Ben odamın en ücra köşesinde sineye çekilmiş oturuyordum.
O ailesiyle birlikte vakit geçirirken,
Ben daha aile kavramını bile bilmiyordum.
O mutluluğu hak ediyordu,
Peki ya ben mutluluğu hak ediyor muydum?
...
(KESİT ⤵)
Gözlerime sürdüğüm yoğun siyah göz kalemi ağlamamdan dolayı yanaklarımdan çeneme doğru uzun bir çizgi çizmişti. Bir süredir susan ve sessizliğini bozmuş olan iç sesim yüzlerce kez fısıldadığı şeyi yine tekrarlıyordu?
" Sen bir katilsin Asya ne mutluluğu ne de başka bir şeyi hak ediyorsun!! "
Doğru söylüyordu ben bir katildim...
...
Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim...
Urfa'nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı...
Liya Dağdeviren
Hazar Harzemşah
@! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.