Хаана төгсөх нь мэдэгдэхгүй энэ учирал 364 хоногийн өмнөх өнөөдөрөөс эхэлсэн юм. 16 хүрсний дараах тэр нэг хаврын хэвийн гэж тодорхойлж болох амралтын өдөр, ааш нь олдохгүй хаврын тэнгэр сурсан зангаараа цэлмэх авч хотын гудмаар шуурга тавьж хамаг хүний ундууцлыг хүргэнэ, Бяцхан гэж тодорхойлсон хачин хэлбэртэй бидний сэтгэл зүрх хэн нэгэнд өмчлөгдөөгүй байхдаа өдөр бүр дурлах эрхтэй.Нэг ч хараагүй мөртлөө сэтгэл зүрхэндээ үсний үзүүрээс хөлийн хуруу хүртэл дотроо төсөөлөн өдөр ирэх тусам уулзахыг хархыг хүрч үзэх хүсэлд автуулах тэр залуу, яагаад? дэлдэн чих, гахай хамар, том жижиг давхраатай нүд зузаан уруул энэ бүхэн зөвхөн гадаад төрх харин төсөөллийн эзний дотоод ертөнц гайхалтай одон орон шиг үзсэглэнтэй атлаа оньсого шиг нууцлагдмал байх нь миний сонирхлыг улам татсан ингэж 365 хоног эхэлсэн юм. Энэ бүхэн яг л "Цус уух хүсэлш чиний судсыг олж соёогооь шигтгэх хүсэл, сүүлчийн дусал цусыг чинь сориж дуустлаа би зогсохгүй" хэмээн улайран дайрах vampir мэт мэдрэмж анхандаа төрүүлж байсан. Харин одоо? Яагаад? Анхнаасаа тодорхойгүй байсан харилцааг би яагаад өөртөө амар байхаар