#19 - 14/08/2019 - Yanılgı
#64 - 12/04/2020 - Yeni başlangıç
O okyanus gibi bakıyordu açık mavisi gözlerimin içine mavinin en koyu,engin tonundaki gözleriyle.Hapsediyordu, kaçamıyordum, gönüllü tutsak olacaktım ona. Ne yaparsa yapsın,hep kalsın diyordu içimdeki ses. İlk defa hak verdim ve onu dinledim.Lakin hayallerimi öldürmem gerekeciğini tahmin etmemiştim.Tehlikenin ta kendisiydi o.
Onun için ölmeye değil işkence çekmeye razıydım velakin asıl işkenceyi onun çektireceğini nerden bilebilirdim ki?işkence çekmeyi göze alanlar asıl cesur olanlardır çünkü o işkenceyi çekmek istemeyen kendini zeki sanarak cesurlara aptal ve deli diyenler korkak oldukları için hep ölümü yani kolayı seçerler.İşkence acıyı hat safhada hissettiğin halde ölmeyip yaşamak,sürünmek,süründürülmek ancak ölüm ise kurtuluş,huzur ve mutluluk biletidir. İşkence fevkalede engelli bir yolken,ölüm ise müthiş kısa basit bir yoldur.
O engeldi.Aşılmalıydı.
Engelleri aşmak delilik,zeka ve cesaret gerektiyordu.Bende onunla olmak içinse üçünden fazlaca bulunuyordu.12.06.2016da başlandı.