Karanlıktaydım... Ve bu karanlık beni oldukça korkutuyordu... Kalbinin inadına beni bu karanlığa hapsetmişti... Sanki kalbime bir büyü yapılmıştı... Ve ben bu büyünün girdabından çıkamıyordum... Sadece kendi hapishanemi yaratmış bekliyordum... "Uzak dur benden ben karanlığım Pera" "Ben o karanlığa çoktan hapsoldum ve o karanlık şimdi hiç olmadığı kadar gözümü alıyor Ediz" Saklı hapishanemin senden başka ışığı yok...