Hayata gözlerimi ilk orda açtım. Hayat acımasızlığını o günden yüzüme tokat gibi vurmuştu. Masum masum etrafımdakiler bakıyordum. Hayat iki yüzlülüğünü o zaman göstermişti. Ve bütün yükü sırtıma yüklemişti. Ve bu benim kaderimdi o gün annem ve babam beni yetimhanenin önüne bırakıp gitmişti şimdi bunları yetimhanenin önünde yaziyorum. Bu yağmurlu günde yazıyorum. Umutsuzluğuma,yanlızlığıma,özlemime,kaderime herşeye inat yazıyorum. Belki bir gün mutlu olurum diye yazıyorum. Belki birgün mutlu olacağıma inandığım için yazıyorum. Hayatı ben bu küçük yaşımda öğrendim. Daha 15 yaşındaydım.Hayatın bana verdiği ismi koymuşlar KADER...
1 part