SESSİZLİĞİMDEKİ SES

Bir çiçek yaprağı kurudu diye açmaktan vazgeçer mi?

Bir kalp sevilmedi diye sevmekten vaz mı geçer?

Canım çokça yandı ömrüm kısa belki ama ömrümün kat be katı özlemekle geçti

Güçlü olmak ayakta kalmak için savaş verdikçe yıkıldım yine de ayakta kaldım.

Gülüşlerimde onlarca acı beni lime lime eden acılar varken bile ben gülmekten vazgeçmedim

En sevdiğim gitti en sevdiklerime sığındım
En büyük korkum sığındıklarımında elimden kayıp gitmesi oldu
Ben yine bolca sevdim çokca güldüm
Becerebildiğim kadar güldürdüm

Vazgeçmeyin sevin gülün güldürün düştüğünüz yerden tekrar tekrar kalkın
Bugün olmasa bile birgün mutlaka kazanacaksınız✨

Bu yazılarda sustuklarımı kalemin sesiyle haykırışım var
Belki birilerinin de sustuklarına ses olurum umudu...