-İSTASYON-
  • Reads 44
  • Votes 2
  • Parts 1
  • Reads 44
  • Votes 2
  • Parts 1
Ongoing, First published May 22, 2016
İSTASYON :    Yine bir sabah gözlerimi açtım kalktım üstümü giyindim... Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum Ben Gözde 25 yaşındayım bir şirkette çalışıyorum adı lazım değil çünkü o şirketin Allah... neyse konumuza devam edelim...... elimi  yüzümü yıkadıktan sonra bir güzel kahvaltımı yapıp (kahvaltı dediğim  de peynir ,ekmek ,zeytin )  gittim şirkete . Bugün baya yoğunduk bir ara patronum beni çağırdı iş için yanına gittiğimde telefon görüşmesi yapıyordu beni dışarıda beklememi söyledi dışarda offlaya pufflaya beklerken birden konuşması dikkatimi çekti şöyle diyordu :    Eğer bu akşam bu iş bitmezse ben senin işini bitiririm duydun mu beni !!!  Diye bağırınca korktum geri çekilip odama gittim neyse dediğim gibi bayaa yoğunduk iş güç derken saatin 11 olduğunun farkında bile değildim evin yolunu tuttum bir istasyona geldim istasyon bomboştu kimse yoktu gecenin bu vaktinde biraz tırstım ne yalan söyleyim devam edeyim bir banka oturdum bekledim sonra bir baktım yakınımdaki banka kırmızı saçlı bir kadın oturdu kadının davranışları bir tuhaftı öyle oturmuş boşluğa doğru bakıyordu bende ona bir anda kafasını çevirip bana baktı korktum kafamı geri çektim keşke bakmasaydım kadın ayağa kalktı adım adım yanıma yaklaştı  başımda öyle durdu ne yapacam bilmiyordum sonra kadına : Niye baktığınızı sora bilir miyim acaba dedimm :(  sormaz olaydım kadın bana : Evli misin dedi  Hayır dedim sonra bana çocuğun varmı dedi Hayır dedim kadın yine boşluğa uzun uzun baktı ve çantasından bir silah çıkarttı çok korktum bağırsam sesimi duymazlar ne yapıcaktım ne yapacağımı düşünürken kadın bana hüzünlü bir şekilde :  Korkma senin bir suçun yok deyip kafasına sıktı dizlerinin üstüne düştü gözlerimin önünde ne yapacaktım o anda salak gibi  polisi aramak aklıma gelmedi eee tabi insan böyle şeyle karşılaşınca bu şok atl
All Rights Reserved
Sign up to add -İSTASYON- to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Kelebeğin Ömrü Kısalıyor (Düzenlenecek) cover
Katilin Çizgisi | bxbxb cover
𝗞𝗜𝗦𝗔𝗦   cover
teacher's pet- aslaz texting cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Kötü başlangıç oldu cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
HAYATTA KALMA SANATI cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.