"Sevgi, açıklanamayan bir güçtür. Bilimin yarattığı formüllere indirgenemez. Acılarımızı ve kayıplarımızı bize unutturan, en karanlık kalpleri bile umut ve merhametle dolduran bir ışıktır. Gecelerimizi daha karanlık ve kasvetli yapsa da, gündüzlerimizi daha aydınlık ve berrak hale getirendir. Sevgi, insanın hataları görmesini engeller, yaptıklarının ne kadar üzücü, ne kadar korkunç şeyler olduğunu anlamamasına neden olur. Bize güç verir, bizi ayakta tutar. O bizden beslenir, biz de ondan. Sevgi, bize tanrıların bir lütfudur. Sevgi, bizim sonumuzdur." dedi ihtiyar keşiş, yaşlı bedenini ısıtan, zayıf göz kapaklarının arasından sızan güneşi seyrederken. "Bunu bize neden anlatıyorsun usta?" diye sordu kendini dinleyen iki çocuktan biri. Ustası da bu soruyu bekliyordu ve iki çocuğu da kucakladı. "Çünkü hikayenin başlangıcı bu. Sizin hikayenizin, başlangıcı bu." bu sözler dudaklarından dökülürken göz kapakları engel olamadı birkaç damla yaşın akmasına.All Rights Reserved
1 part