""Koruluk sabahın erken saatlerinde daha hoş görünüyordu.Güneş tam arkadaydı ve doğmak üzere olduğu için müthiş bir görüntü yayıyordu.Kuşlar ve cıvıldamaları yoktu fakat ağaçların arasından geçtiğimde birkaç tavşan görmüştüm.Kulaklıklarımı takarken 'ne kadar koşsam'diye düşünüyordum.Kırk dakikaya karar verince ağaçların arasından çıktım ve koşmaya başladım.Müzik başladığında daha da hırslandım ve hızlanıp gözümü kestirdiğim yere kadar kendimle yarış yaptım.İleride kulaklıklarım yere düştü.Yerden alıp tekrar takacaktım ki yakınımdan geldiğine emin olduğum korkunç bir ses işittim ve durakladım.Nefesim kesilmişti.Sesin bir insan bedeninden geldiğine emindim.Yavaşça kafamı kaldırdığımda hayatımda attığım en büyük çığlığı attım ve hiç durmadan koşmaya başladım"" 22.5.16