Tutsak

Sana adım adım yaklaştığım gecelerde odamin tavanına baka baka uyumama sanırım ondakika kadar var... Seni çok güzel hayal ediyorum .. Çok güzelsin ... Fiziğin çok güzel , gözlerin kömür karası .. Yüzünün kontur yerinden gidigina kadar siyah ince sakallarin ... 1.80 boyun ve çatık kasların ...
Sana dokunamiyorum yok oluyorsun .. Bana izin ver dokanayim .. Birkez olsun hissetmek istiyorum sana sarildigimdaki duygularımı ... Konuşmuyor , gülümsüyorsun.. Dudakların tam öpmelik ... Ruhumun gıdası olucak sesini nezaman duyacagim ?... Nezaman benim için kapima güller bırakıp , yağmurlu günlerde pencereme seni ozledim diye geliceksin ?... Nezaman artık rüyalarimda degilde tenimde hissedeceğim seni ?... Derken sabahın güneşi yine penceremden isidi ve dunden ıslak saclarimi kurutmaya çabalıyor ... Yine cevap vermedi ... Hayali bile nekadar guzelse banyodan sonra sacimi taramadan istemsiz uykuya daliyorum ... Benim için en güzel hikayesin .. "başı sonu olmayan ".. İsyanimi yineleyerek neden hala