Bir buse kopardım gamzeli çocukluğumdan. Öptüm sarıldım ona hayatım boyunca. Sonra istisnalar buğuladı hayalleri... Olmaz olamaz dediğim hersey bozgunlunluğumu pençeledi.Gençliğim çığırır oldu gibi peşimden; hemen dinginledim yureğimi, kamçılanmiş paramparça olmuş kanayan yüreğimi.SON bir şans dedim içimden.SON bir şans umut ettim kendime. sonra gururum fısıldayı verdi kulağımı: "Yapma hani senin dik duruşun" nefsimi tetikleyen o fısıldı bir daha arkama bakmamayı öğretti bana. Herseyi geride bırakıp gözlerimi yumdum tum kuzu görünümlü cakallara.All Rights Reserved