KÖTÜLÜĞÜN RENGİ BEYAZDIR

Beyaz bir hayatım vardı.
Beyaz bir ev, beyaz araba, beyaz giysiler...
Acı bir hayatım vardı. Bana acı vermeyi seven bir babam vardı. Kurallar vardı cezaları olan. Kimseye diyemediğim yaralarım, sahip çıkamadığım bir annem ve yalnızlığım vardı.
Ben yoktum aslında.
Olmamı istediği kişi vardı. İçimde bir küçük Karan vardı büyüyemeyen, bir de büyük Karan vardı ortaya çıkamayan...
Ardından bir his peyda oldu ruhumda bir yerde. O kadar tanıdık değildi ki adlandıramadım. Beni bu hisle tanıştırandan nefret ettim. Ama öte yandan... çok sevdim.