Gece karanlıktı,
Yollar bomboştu,
Genç bir bayan elinde bavuluyla yürüyordu,
Beyni de aynı yollar gibi boşalmıştı sanki,
Ne düşünmesi gerektiğini bile bilmiyordu...
Oda aydınlıktı,
Kız karanlığı seçti ve ışıkları kapattı,
Yorganının altına girdi,
Yastığının altından günlüğünü çıkardı,
Büyük fenerini yaktı,
Eline kalemini aldı,
Yazacak bir şeyi yoktu,
Düşündü bir süre...
Uçağa bindi,
Adamın elleri bir çocuk gibi titriyordu,
Buradan ayrılmak zordu,
Hayat zordu,
Aşk da zordu,
Ne düşünmesi gerektiğini bilmiyordu...
Dışarıdan kahkaha sesleri geliyordu,
Ama o somurtuyordu...
Boşlukta gibiydi,
Günlüğünü aldı,
Kalemini çıkarttı,
Ancak yazmak onu mutlu edebilirdi,
Düşündü bir süre...
Uçak kalktı,kadın kaçırmıştı,
Günlüklere yazıldı;SEVGİLİ GÜNLÜK...