Meet Hope Beatrice Dela Fuente, ang babaeng laging hopya sa pagibig, palaging umaasa, naniniwala sa true love at nagaaasume na ito na ang Forever na sinasabi nila, ganun paman hindi siya nawawalan ng pagasa na dadating din ang "Tamang Panahon" para sa kanya, kaya wala siyang ibang inatupag kundi ang maghintay sa "Forever" niya.
Kung si Hope ay hindi nawawalan ng pagasa, ibahin niyo naman si Faith Flores, hindi siya naniniwala na may forever at lalong hindi siya naniniwalang may true love, kahit na ang pangalan niya ay Faith siya ay walang Faith sa kahit na sino o kahit ano.
Paano kung pagtagpuan sila ng tadhana? Ano sa tingin niyo ang mangyayari? Mabago kaya ni Hope ang paniniwala ni Faith o Si Hope ang mawawalan ng pagasa kagaya ni Faith?
Author's Note:
This story is a Lesbian love story, it may contain some SPG scenes that may not be suitable for kids or at least 18yrs of age below, also if you're not into those kind of things i advise you not to read my story any further. Enjoy :)
P.S. I do not own the cover photo for my story, i got it on google http://bound-by-fate.deviantart.com/
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.