ուղակի մենք նման ենք.
ես ասում եմ որ գեղեցկությունը պիտի լինի միայն շշուկով ու նա սկսում է շատ բարձր լռել.
ես ասում եմ, որ ծնկելը զուր է,որ պետք է քայլել , բայց կանգնած,
ու նա սկսում է նվագել աստղերի վրա,
վազելով մի աստղից մյուսը .
նա գիտի , որ ցուրտը գրկվելու համար է .
ու միշտ ինձ համար ձմեռ է բերում.
նա գիտի որ աչքերը հոգու հայելին են ու' չի վարագուրում.
Ես տվել էի նրան իմ գետում լողացող նավակի մի թին' իմանալով որ կինը չարիք է նավի վրա,
ու մենք թիավարում ենք ալիքների մեջ .
ու մենք հավատում ենք որ ափ դուրս կգանք ' որովհետև մենք սիրում ենք հավատալ հեքիաթների.
Ուղակի մենք նման ենք. ..
Ուղակի մենք դեռ սիրում ենք հեքիաթը.
Ուղակի նա իմն է
Ես ուղակի նրանը....
Most of this is sad, any TW will be at the start of them
I'm a 17 y/o (Started this when I was 15) just wanting to share some of my poetry with people other than my friends :]
(Also feel free to comment any tips and how I could improve on my writing!)