If I am Speechless...
  • Reads 2,434
  • Votes 15
  • Parts 9
  • Reads 2,434
  • Votes 15
  • Parts 9
Ongoing, First published Aug 03, 2013
(New story line) Ako nga pala si Melissa pero ang tawag sa akin ay Eli. Ako ay isang aso para sa aking pinakakamahal na Master pero sa totoo, ako ay isang babae. Bakit aso kamo? Dahil ayaw niya daw ng maid kaya aso na lang ang tatawagin niya sa akin.
Diba wala namang masama na mahalin ng isang aso ang kanyang amo? Ganun lang, hindi ako pwedeng sumalita na mahal na mahal ko siya.
Pero akala ko aso ako forever, hindi pala. Mas nakakagulat nga nung nalaman ko na hindi ako si Melissa Jane Rosales. Eh, sino nga ba ako?
Sino ba ang totoong ako? Kahit ako, hindi kilala yung sarili.
Pero ang alam ko, maraming surpresa ang mababasa niyo. Hindi lahat ng akala ay totoo.
ATTENTION: RE DOING THIS STORY STARTING FROM THE PROLOGUE. MAY CONTAIN MORE TAGALOG AND THE WHOLE STORY WILL CHANGE. SO KINDLY READ IT AGAIN. SA TINGIN KO MAS MAGIGING MAGANDA ANG BAGONG STORY LINE KAY SA NGAYON. SALAMAT.

Warning: Dropped.
All Rights Reserved
Sign up to add If I am Speechless... to your library and receive updates
or
#471secret
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.