may mga bagay tayong ginagawa na alam nating tayo lang ang makakaintindi. May mga sikreto tayong hindi natin masabi sa ibang tao.
at mga feelings na hinding hindi natin kayang diktahan o pigilan tulad ng pag-ibig.
Ako po pala si Julie..
mahilig ako sa love story na napapanood at nababasa ko. Gusto ko ng ganun, Ideal kung baga. haaaay hopeless romantic kasi ako.
pero bakit ganun?!
pag may nanliligaw sakin hindi ko makita ang HAPPILY EVER AFTER KO?
hindi ako kinikilig sa mga trip nila.
WALANG SPARK -____________-
siguro sa Teleserye, Koreanovela, Movies at pocket books nalang talaga ang magic ng LOVE na yan.
ano ba kasi ang feeling ng umiibig? nakakain ba yon? nakakabusog? nabibili ba non ang gusto ko sa buhay?
choosy na kung choosy! ayoko lang kasing magkamali ng pipiliin diba?
sino ba ang gusto?
tsaka naalibadbaran ako sa mga umaaligid aligid sakin. Yung mga nanliligaw ko? nakakasakal sila. Gusto nila akong itali sa relasyon...
HELLO?
AKO?
Si Juliana Marie Conrado, ayoko ng may nag ru-rule sa gusto kong gawin, ayoko ng may sumasakal, ayoko ng hassle..
pero dumating si Geo..
ang lalaking hindi ko aakalaing mamahalin ko, ang lalaking hinayaan kong basagin ang rules na ginawa ko para sa sarili ko..
ang lalaking..
AYAW SA COMMITMENT.
san kaya ako pupulutin?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.