Okyanustaki Mezarlık

Hiçbir şey hissetmeden yaşıyordu. Hayatının tümüne içindeki karışıklık ve huzursuzluk hakimdi. İç dünyası hem çok sade ve basit hem çözülmez döngüler evreniydi. Neden böyle oluyordu? Neden hem bu kadar hissiz hem de bu kadar duyguluydu anlayamıyordu genç kadın. Sadece bekliyordu. Birşeyleri düzeltmeye çalışmaktan vazgeçmişti,çırpındıkça boğulan acemi bir yüzücüydü. Suyun üstüne çıktıkça cankurtaranları görüyordu ama kimse gelmiyordu yanına. Bu yalnızlık hem onu bitiriyor hem de güç veriyordu. Nasıl bir karmaşadır bu? Kalbi bulanık bir okyanus gibiydi. Tüm balıkları kıyıya vurmuş,ölü balıklarla dolu. Kötü kokuyordu kadının kalbi. Çünkü okyanusa giren sağ çıkmıyordu. İçi okyanustan bir mezarlık. Ruhlar çığlık çığlığa.