Ve Eylül Bitti...

Berbat ve yalnız geçen bir yazın ardından sonunda okul açılmışdı. Beni anlayan, benimle saçmalayan kız kardeşime (Ayşe) kavuşmuştum. Okul açılalı bir hafta kadar olmuştu. Pencerede Ayşeyle sacmalarken hayatımı alt üst edecek insanı göreceğimi nerden bilebilirdim? Dışarı baktığımda onu gördüm Mert tam olarak karşımdaydı. Benim varlığımdan, yüzümden, sesimden habersiz bir şekilde motoruyla okulumun önündeydi. Ayşe'nin gazıyla "Mert" diye bağırıp eğildim. Ayseyle daha önceden tanışıyorlarmis. Akşam Ayseyle konustular ve yarın buluşma kararı aldık. Yazdan kalma moral bozukluğu ve dağınık psikolojiyle ayrıca yalana gerek yok Mert'i yakışıklı bulduğum için çok değişik duygularla ertesi gün okulun yolunu tuttum. Ve beklenen öğlen teneffüsü geldi çattı. Beklendiği gibi bir buluşma olmadı her iki taraf içinde ve daha fazla ortamdaki çekingenliğe ve suskunluğa dayanamayarak okula döndüm. Okul çıkışında Mert vardı evin önüne kadar beraber geldikten sonra bana çıkma teklif etti ve çıkmaya başladık