Dünya küçüktü... Hayallerimizi, umutlarımızı sığdırabileceğimizden çok daha küçük... Bu yetmezmiş gibi bir de, ömürler uzundu... Çok da lazımmış gibi yaşıyor ,yaşadıkça yoruluyor ve kainatın rutin karmaşasında sürükleniyorduk. Ben de bu düzenin bir parçası, milyarlarca dizi arasında bir küçük noktaydım...
Tâ ki O'nu görene kadar...
Bir küçük papatya, kasımpatı belki, ya da menekşe.... Ne bileyim bir deli orman belki de, kafam çok karışık şu ara... Zihnim allak bullak...
İçimde bir yer, daha önce hiç farkına varmadığım bir yer, sekiz nokta beş şiddetinde sarsılıyor, sarsıldıkça içimden bambaşka benler klonlanıyor, hiçbiri de bir diğerini tanımıyordu... Değişiyordum: Hiç olmadığım birine, bir şaşkına, hatta şapşaşkına dönüşüyordum... Bu ben değildim biliyordum, ama kendime de engel olamıyordum...
@Tüm hakları saklıdır. Aynısının ya da bir benzerinin (taklidinin) yapılması durumunda yasal süreç başlayacaktır!..
Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız.
O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi.
⏳
"Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça.
"Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."