"Μα γιατί να θες να φύγεις από τη χώρα των θαυμάτων;" Η Αλίκη περνούσε τις νύχτες της άυπνη, κοιτώντας θλιμμένα το σκοτεινό δωμάτιο γύρω της. Ο λιγοστός της ύπνος ήταν ταραγμένος γεμάτος εξισώσεις και θολές φιγούρες από τη ζωή της. Όμως η Αλίκη είχε βαρεθεί τη σιωπή και τη μονοτονία των βραδιών. Και μια μέρα, χωρίς καμμία δεύτερη σκέψη, αποφάσισε να ξεπορτίσει. Στη βεράντα της. Και κάπως έτσι ανακάλυψε ότι δεν ήταν εντελώς μόνη. Αυτή και άλλες μικρές σουρεαλιστικές ιστορίες, χωρίς λογικές εξηγήσεις, για να κρατήσουν συντροφιά σε όσους χρειάζονται.