Yakamoz

Gecenin sessizliği aramızdaki soğukluğu yakıp geçiyordu. Ay'ın Deniz ile uyumu gözlerimi kamaştırıyordu. Kıyıya vuran dalgaların huzuru bir başkaydı. "Yakamoz"dedi.
Başımı ona doğru çevirdim. Deniz'i izliyordu. "Anlamadım."dediğimde başını bana saniyelik çevirip tekrar denize baktı. "Yakamoz. Gecelerin denizde olan ışıltı." Kaşlarım havalandı. "Çok güzel."dedim onun gibi Deniz'i izlemeye devam ederek.

Bakışlarının odağı olduğumda ona doğru baktım. Gözlerime bakıyordu. Ay'ın yaydığı ışıktan başka bizi aydınlatan başka bir şey yoktu. Tıpkı ilk onu gördüğümdeki gibi.

"Gözlerindeki ışıltıyı görebiliyorum. Bu karanlıkta bile yeşil gözlerinin içindeki o ışıltı kendini saklayamıyor. Sende bir yakamozsun."