Fikrimin En İnce Gülü ⚘

Kalbimin sesini hiç bu kadar kulağımda duymamıştım. En son kalbimin bu denli attığını duyduğumda daha küçücüktüm. Annemin öldüğünü anladığım zaman ağlamaya başlamıştım ansızın ,kalbimin bir kapakçığı çalışmadığı için ,o minik kalbim bu acıya karşı direnmeye çalışırdı. Şu zor günlerden sonra liseye başlamıştım , karşımda o vardı artık. Sonunda ise bu hale gelmiş Ferah beni fazlaca değiştirmiş, kimliğimin oluşumunda bana yardımcı olmuştu. Sonuç ne mi oldu meftun oldum . Bana bunca yazıları yazdıracak olan o kadın, Peki benim kalbim ne zaman bu kadar hızlı atmıştı? sorusuna gelirsek , üzerine anıları kurcalamama o kadar gerek yoktu ki , tam olarak zamanı şuydu ; Onun düğününde elini sıktığım zaman . Onun ellerini ilk defa tuttum , son defa da tuttum belki kim bilir...

Zayıf bir çocuk iken , ölecek sanırdı dadım beni. O zaman o halimle( sanki ellerimde bir şey kalmışcasına) , inat ettim hayata tutundum. Şimdi koskoca adamken şurada ölürüm sandım , kendimde o eli bırakacak kadar güç bulamamıştım. Bıraksam nasıl yaşadıysam yaşayamazdım , ama bu düğünde ben Tuna Yurtseven değilde Özgür Yurtseven olarak bulunuyordum - İçimde hep bir yerler o istediğin adam olamadın diye bağırsa da - yani sadece hayranımdı karşımdaki kadın , acilen o eli bırakmam gerekiyordu farkındaydım . Biraz daha baktım gözlerine( o korkak adama ne oldu o anda bilemiyorum) Ne bir sevgili , ne de bir aşıktı o bana karşı sadece bir okurum... Peki neden gözleri aksine aksine bağırıyordu ? Gidelim buralardan diyordu o gözler. İç çekip bıraktım elini,içim çokça huzursuzdu ?

Huzursuzluğum maalesef çıktı, ellerini tuttuğum anda kaçıp götürsem saklasaydım seni sevdam . Bin bir pişmanım sana karşı ,aynı zamanda çokça mahçup - belki suçum bile yok- affet beni sevgilim, affet....

Buranın adı İzmir , geceleri masallar oku