Miss Emotionless and The Band
  • Reads 1,037
  • Votes 18
  • Parts 35
  • Reads 1,037
  • Votes 18
  • Parts 35
Ongoing, First published Jun 03, 2016
"Emotionless!"

"Weird!"

"Loner!"

"Sad Face!"

"No Life!"

"Dead Face!"

"Freak"

Yan ang tawag nila sakin. Hindi nila ako binubully don't worry. Nickname ko lang yan at wala naman akong pake sa kahit anong itawag nila sakin kasi kahit anong mangyari, hindi nila mapapalitan ang Pangalan ko sa Certificate. Kaya walang silbi ang pagdadrama.


Siguro nga "Emotionless" ako.
Hindi ko lang kasi makita ung dahilan para tumawa pag hindi naman nakakatawa ung joke..!
Lahat sila tumatawa na. May umiiyak na sa katatawa at may parang hihimatayin na pero ako?! DEDMA!!

Hindi rin kasi nila na ge- gets na HINDI ako INTERESADO makipag usap once na nag "Hi" sila at tinitigan ko lang sila. 

and THE BAND? tss. wala ring common sense. Hindi rin maintindihan ang 'Back Off'

Pero minsan magugulat nalang tayo dahil sa hindi mo inaasahang tao mangyayari ang akala mong Imposible..
Pero it just takes Ms. Emotionless and the Band to make it Possible :)
All Rights Reserved
Sign up to add Miss Emotionless and The Band to your library and receive updates
or
#29emotionless
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.