Կմնամ ամպերը խմելով անլար կապերով կկապվեմ Հողմերից պարտված իմ սուրը անփառք պատյանս կդնեմ Կմնամ հավասար երկնքին ու գետնից, վերևից կնայեմ կլինեմ ամպերի բարձունքին ու անջուր՝ ծարավս հագեցնեմ, երկինքը՝ լռելով կպայթե՜մ թևերս ՝ թռիչքում կջարդեմ անդունդից դուրս կգամ ցերեկով ինքնակամ լուսինը կկոտրեմ. ու հոգնած, բայց կանգուն ոտքերիս մինչև մութ անունդ գովերգեմ ...All Rights Reserved