Üniversitede Fırtına (Son İnsan Hikayesi)
  • Reads 1,485
  • Votes 132
  • Parts 12
  • Reads 1,485
  • Votes 132
  • Parts 12
Complete, First published Jun 04, 2016
Bölünmüş bir ülkenin, bölünmüş bir Dünya'nın çocukları
Bu çocukları bir arada geleceğe hazırlayan kurumlarımız üniversitelerimiz
Ve bu üniversitelerin ortasında kopan bir fırtına
Bu fırtınanın tam ortasında kalan bir genç
Yaşadığı olaylarla bir öğrenci hareketinden diğerinin içine savrulan
Ve en sonunda neyin doğru neyin yanlış olduğunu keşfeden bir genç 

Not: Bu hikaye Gürhan Öztürk'ün yazdığı Son İnsan isimli hikayenin yan hikayesidir. Hikayeye şuradan ulaşabilirsiniz. https://www.wattpad.com/story/39053947-son-insan

Not2: Kapak Tasarımı CaitlinRedgrave'e aittir. Kendisine desteği için teşekkür ederim.
All Rights Reserved
Sign up to add Üniversitede Fırtına (Son İnsan Hikayesi) to your library and receive updates
or
#210son
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
 ᴘsɪᴋᴏᴘᴀᴛ[Bitti] cover
AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı)  cover
Patron cover
~Do I Have Father's cover
YASAK DENEY cover
Armageddon ᴮˣᴮ cover
AZÂDİ AİLESİ [ AŞİRET AİLEM ] cover
Asena deniz (gerçek ailem) cover
Mafyatik Aile cover
SALGIN cover

ᴘsɪᴋᴏᴘᴀᴛ[Bitti]

27 parts Complete

ZORLA EVLİLİK VARDIR, ONA GÖRE OKUYUN. Umursamaz tavrı beni sinirlendirmişti, babamın götünden resmen ter akıyordu. Kapıyı kapattı ve stresle bana baktı, bende ona baktım. "Bu adamla seni evlendirmek zorundayım Yağmur, bu adama karşı çok dikkatli olacaksın duydun mu beni?" Dedi, şaşkınca ona baktım, ilk defa beni düşündüğüne dair bir konuşma yapmıştı. Ama bu beni zorla evlendirdiği anlamını değiştirmezdi. Yinede uzatmamak adına, "tamam" diyerek içeriye geçtim, adamın ismi neydi acaba? Neyse, adamın yanına mecburen oturdum ve bacak bacak üstüne atarak elimle oynamaya başladım, adam benden tarafa bakmazken yutkundum. Sakin olmam gereki- "Evet kızım nasılsın? Maşallah pekte güzelsin." Diyen amcanın sesiyle daha bir gerginleştim. "İyi... iyiyim amca." Dedim, acaba amca demese miydim? Amca ise bana gülerek baktı. "Bana Arda baba diyebilirsin." Dedi, baba demek doğru gelmiyordu. "Peki," dedim sadece, Arda amca ile babam konuşurken bende anneme bakıyordum, o bile stres içinde yanımdaki adama bakıyordu. Adını sorsam bana söyler miydi ki? "Şey... adını öğrenebilir miyim?" Dedim yanımdaki adama mırıldanarak, adam yaslandığı yerden bana baktı. "Kerem."