KURTULUŞ | Hapsoluş Hikâyesi

'Sen güçlü bir kızsın, degil mi?' Dedi eli boğazımın tamamını kavrarken.

'Senin gücün yanında, benim ki bir hiç.' Dedim kısık bir sesle.

Boğazımı kavrayan elini gevşetmesi için, elimi koluna koyup sıktım. Bakışlarını kolunu sıktığım elime kaydırdı ve hafif sırıttı;

'Senin ellerin küçük ve kırılgan, tıpkı bedenin gibi. Ama kalbin, öyle değil.' Dedi

Gözlerini bile kırpmadan doğrudan gözlerime bakıyordu;

'Benim ellerim büyük ve güçlü, tıpkı bedenim gibi. Ama kalbim değil.' Dedi

Yüzünü, yüzüme santimler kala durdurdu. Nefesi yüzüme doğru akıyordu, ve içime karışıyordu adeta.

'Belki benim bu gücüm, senin kalbini kırmaya'da yeter.'

Bu bir " Kurtuluş" Hikâyesi değil.
Bu bir " Hapsoluş" hikâyesi