"Neren acıyor?" sağ elimle kalbimi gösterdim. "Her acı geçer Yağmur'um ama o... O acı geçmez." kafamı boynuna gömdüm. "Geçmesini isteyen kim? Onun acısı bile bal." Ansızın gelmişti ve yine kendisine yakışanı yaptı usulca gitti. Ben hep masalların güzel olduğunu sanardım yani güzel sonlarla bittiğini düşünürdüm. Ben masalımı onunla geçen son güzel günümü bitiş olarak kabul ediyorum. Biliyorum o zaman yarım olur ve buna masal denmez. Boynuna gömdüğüm başımı kaldırdım "Masal gibi." dedim o olsa dediğim şeyi anlardı ama onun dışında kimse bu dediğimi anlamadı, anlamayacaklar.