Yalnız olmak yanında birilerinin olmadığı anlamına gelmez.Yanında olan kişilerin yanında da yanlız olduğunu hissediyorsan işte o zaman yalnızsındır.Ağladığında kollarında teselli bulacak kimsen yoksa yalnızsındır.Yarın acaba neler olacak değilde,yineden bu günü yarında yaşayacağını bilerek uyanmak.Yüzünde sırf başkalarını kendi dertlerin ile sıkmamak için gülmek ama hiçbir zaman içten bir şekilde gülmeyeceğini bilmek. İşte ben buydum.Umursamaz gözüküp ama aslında her şeyi kafasına takan.Aynı zamanda mizahı geniş ama sadece yakınlarına geçerli olan bir özelliğe sahiptim. Belli bir zaman sonra acılarımı gülerek dışarı attığımı fark ettim.Ben acılarımı gülerek dışarı vururken aslında ağlamayı unuttuğumu hatırladım. Merhabalar! İlk yazışım inşallah beğenirsiniz :))