The HeartBeat
  • Reads 5
  • Votes 0
  • Parts 1
  • Reads 5
  • Votes 0
  • Parts 1
Ongoing, First published Jun 05, 2016
Nandito ako ngayon sa Mini Park ng Harlow  University habang pinapanood ko mula sa malayo ang aking pinakamamahal na si Naithan  na naglalaro ng football. Haaayyy grabe ang pogi talaga nya hindi sya nakakasawang titigan, ang pogi nya pa rin kahit nakasimangot sya. Sana ako na lang yung bola, ok lang na paglaruan basta iniingatan nya, kailan ko mapapanood yung next game nila? Excited na 'ko!! Gagawan ko sya ng banner na nakalagay "Go Naithan!! Nakikita mo bang yung may hawak nang banner na 'to? Minamahal ka nyan! Matagal na!!" hahaha kung pwede ko lang sana ipagsigawan kaso hindi pwede ... alam nyo ba sa sobrang pagmamahal ko sa kanya lahat ginawa ko naging mascot ako pag may laban sila , nagtatrabaho din ako sa library para Makita sya  habang nag aaral at naging waitress na din ako sa isang coffee shop na paborito nyang puntahan at sa bar kung saan lagi syang nagpapalipas ng oras.. At umamin din ako ng nararamdaman ko sa kanya kaso..
All Rights Reserved
Sign up to add The HeartBeat to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.