Siedmiu bohaterów | Miraculous [zawieszone]

(...)Więcej wiary w siebie - uśmiechnęłam się, a Will, choć nieśmiało, zawtórował mi.
Za plecami usłyszałam pojedyncze brawa.
- Piękne przemówienie, Marinette.
Odwróciłam się.
- Och, ja... dziękuję. Naprawdę piękne, choć nie jak ty, znaczy... o matko, o matko... Po prostu nie zwracaj uwagi na to co mówię - jąkałam się, wyrzucając z siebie słowa z prędkością karabinu maszynowego.
- Coś mówiłaś o pewności siebie? - szepnął Will z uśmiechem.
- Sza - odparłam cicho.
Adrien uśmiechnął się do mnie szeroko. Boże, ten uroczy uśmiech, o matko, o matko. (...)

Historia jest moją wersją drugiego sezonu.