Bu sefer son diye başlayarak bir defter daha tükettirdin bana, sevgili. Ömrümden birkaç yıl çaldığın gibi kelimelerime de yoldaşlık edip onların ruhunu aldın. Aman sen bana uzak, onlara yakın ol. Kimse anlamıyorken beni, kelimelere fısılda ve sen anlat kendini. Çünkü bu kez gerçekten sonumuz olacak sevgili. Bana sarf ettiğin son bakış, son gülüş, son yakarış gibi bu sona da yardım etmen dileğiyle. Sevgiler, ilk kez gördüğün son adam...
Ben yazar değilim ama sen içimde kıvranan kelimeleri çıkartabilecek kadar çok sevdin beni. Sana kıyamadığımdan karşılık veremedim. O kadar güzel bakıyordun ki, daha önce bana böyle bakılmadığını biliyordum. Daha sonrasında ise olacağını sanmıyordum. Sonra bir şeyler oldu ve tükendik. Özür dilerim, adam. Bu aşk sonumuz olacak klişesini, seninle yaşamak istemezdim. Çünkü daha çok bu aşk sonsuzumuz olmalı, sözüne inanırdım. Sevgiler, sonun olan ilk kadın...
Annesi ile küçük bir köyde yaşayan 17 yaşında Arin, bir gün annesini bir yangında kaybeder ve bir başına kalır. Köylü kızı evlendirmeye karar verir. Ağalardan birisi kızın yaşlı bir adamla evlenmesine göz yumamaz ve oğlu ile evlendirir.
Kapak tasarımı @paralevm