Karanlığın içinde çökmüş nefes alışverişlerimi dinliyordum. Vücudum uyuşmuş , kafam ölü bir bedene ait gibi durmuştu. Hayatımı bir kasırga alıp götürdü ve kendi içindeki boşluğa hapsetti.
Hapis olduğum odada, ruhumu bir anda alan kasırga için ağlıyordum.
O kasırga en yakın arkadaşımın abisiydi. Her zaman o güçlü görünüşün altındaki yumuşak adama inandığım insan bir anda kasırgaya dönüşmüştü. Kasırga da öyle değil mi zaten, hiç beklenmedik zamanda gelir, alır ve gider.
Tek fark vardı; Kasırga bedeninizi alıyordu, Erel ruhunuzu.
~Kasırga gibi girdin hayatıma, ruhumu alıp götürdün benden. Peki sonunda yeni bir hayat getirecek misin? ~
"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..."
(...)
"Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim."
Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim.
"Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim."
Yayın tarihi: 12.05.2024