Karanlık, zifiri karanlık ve ıssız. Usulca ve yavasça yaklaşan birinin, bir şeyin ayak sesleri. Yaklaşıyor. Gördüğüm tek şey bir pelerin, yüzünü gölgeler örtmüş bir kimse, karanlığın içinde duruyor. Kafasının duruşundan anladığım kadarıyla bana bakıyor. Gerginim çünkü her zaman bilinmeyenden korkmuşumdur. Boşluğun içinde yankılandı kadının sesi. "Bul beni." Demişti emir veren ama yumuşak bir ses tonuyla.