Bi kaç kadeh alkol ve biraz izmarit..
Mutluluğunu aramayanların , gerçekleri yalanlara yaşatmanın hikayesi olayımız. Her gecenin sisli karanlığında o dolunayın önüne geçen bulut kütleleri gibiydiniz. O ışıldayan parlaklığın üstünü örtebilecek tek şey O'ydu, derin bir karanlık misali.
Gökyüzünde binlerce bulut varken neden sadece sende kararıyordu bu ay'ın ışığı? Lakin şunuda kabul etmek gerek; gerçek şu ki hiçbir zaman o kadar parlak değildik, parlak bilindik ve defalarca kez önümüzü kesti bir karanlık. Ama hiçbiri gerçeği, sahip olduğumuz ışığı, yalan edememişti. Şayet bir bulut o parlak ruhunuzu elinizden alabiliyorsa unutmayın siz yeterince karanlık görmemişsiniz.
Gerçeğini bilmeyen lakin anlatılan yalanlarla da avunmayan bir gencin hikayesi..
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."